συχνεών

-ῶνος, ὁ, Α

δάσος, δρυμός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συχνός «πολύς, πολυάριθμος, άφθονος» + επίθημα -(ε)ών (πρβλ. ἀνδρ-(ε)ών)].